nieuws
MAAK KENNIS MET EEN VAN ONZE WERKGROEPEN
Welkom bij de U.S. War Photographers and Correspondents reenactmentgroep. De Tweede Wereldoorlog is het meest gefotografeerde conflict in de geschiedenis. Wij zijn een unieke groep die zich richt op het uitbeelden van Amerikaanse oorlogsfotografen en correspondenten uit die tijd.
Met onze display, originele apparatuur, historische kennis, kleding en, natuurlijk, het maken van foto's zoals toen, kruipen we in de huid van de moedige mannen en vrouwen die de oorlog door de lens en op papier vastlegden. Voor meer informatie en/of boekingen neem contact met ons op.
VERSLAG THE ISLAND DOOR DE OGEN VAN ONS U.S. LID ILYA
Het herinneringsweekend van The Island 44-45 in Elst was ook dit jaar weer een indrukwekkend en respectvol evenement. Het feit dat wij als groep “The US War Photographers & Correspondent”, naast vele andere reenactmentgroepen, aanwezig waren om alles vast te leggen in woord en beeld, draagt bij aan het behoud van historisch bewustzijn. De herdenkingen in de Betuwe markeren een belangrijke gebeurtenis uit de Tweede Wereldoorlog, en de inzet van de organisatoren en reenactors om dit te documenteren en herbeleven is cruciaal voor het behoud van deze herinnering voor toekomstige generaties.
De mockbattles met tanks, een vliegtuig, parachutisten en special effects brachten de geschiedenis op een levendige manier terug tot leven. Samen met de correct weergegeven kleding, voertuigen en voorwerpen, is er weer een historisch accurate weergave van die tijd geschetst voor het publiek. Het educatieve aspect is daarbij van groot belang, en het is mooi om te zien dat dit in combinatie met de gezelligheid van het evenement voor een geslaagd weekend zorgde.
VERSLAG THE ISLAND DOOR DE OGEN VAN ONS DUITSE LID BJÖRN
Donderdag 3 oktober
Aangekomen in de ochtend op een groot, leeg veld voor het Duitse kampement. Enkele Amerikaanse groepen waren al aanwezig en hadden hun kamp al opgebouwd. Er liepen al wat basisschoolklassen rond, die een lesdag over de Tweede Wereldoorlog kregen. Ik moet zeggen dat de kinderen veel interesse toonden en zichtbaar genoten. Na wat rondgelopen te hebben, besloot ik te helpen met het opbouwen, onder andere bij onze vriendelijke pastoor Oscar. Ook hielp ik meteen zijn buurman met het opzetten van zijn tent. In de middag kwam Rob gelukkig naar het Duitse kamp, zodat ik niet meer de enige Duitser was op dat moment. Nadat we ook zijn slaapplaats hadden ingericht, gebeurde er verder niet veel die dag. Het was echter fijn om dit keer elektriciteit in het kamp te hebben, wat handig was om spullen op te laden.
Vrijdag 4 oktober
Na wakker te zijn geworden in een koude, mistige ochtend, was het ontbijt klaargemaakt door een Engelse keukengroep, die overigens het hele weekend voor ons heeft gekookt. Petje af voor deze harde werkers! Vandaag kwamen er meer Duitse groepen aan, en ik hielp hier en daar weer mee met het opbouwen, zodat iedereen snel klaar was. Om 9 uur kwamen er opnieuw schoolklassen langs en begonnen de eerste bezoekers te arriveren om te zien wat er allemaal te doen was. Bij de 'vijand' werd het ook al drukker. Het werd duidelijk dat de Duitsers flink in de minderheid waren, maar dat deed gelukkig niets af aan het plezier. Het aantal bezoekers nam gedurende de dag toe; veel mensen wandelden rond op het terrein en keken hun ogen uit naar het aanwezige materiaal. Na de sluiting om 18:00 uur was het tijd om te eten en gezelligheid op te zoeken bij de verschillende groepen. Altijd leuk om weer een praatje te maken met de vele bekenden die aanwezig waren.
Zaterdag 5 oktober
Weer een koude nacht achter de rug, waarbij we wakker werden in vochtige tenten door de dauw. Gelukkig droogde alles snel op dankzij het goede weer. Vandaag waren er wapen-demonstraties van de Amerikanen en de Duitsers, wat zoals altijd veel mensen trok. Iedereen vindt het afvuren van wapens altijd weer indrukwekkend om te zien. Na de demo sprongen 13 parachutisten in Amerikaans uniform uit een vliegtuig, niet ver van ons veld. Dankzij de Luftwaffe-eenheid hadden we er goed zicht op. Het was mooi om te zien, maar helaas snel voorbij. Om 13:00 uur waren we klaar voor de eerste slag. Het aantal Duitse schutters was dit jaar jammer genoeg niet groot, maar we wisten toch een leuk scenario in elkaar te zetten. De Amerikanen waren beter uitgerust met een tank, halftrack en een Hellcat zonder koepel. Daar hadden wij als Duitsers niet veel tegen in te brengen. We verdedigden ons zo goed mogelijk totdat we ons, zoals altijd, eervol dood lieten neervallen of ons overgaven. Opvallend was dat de Amerikanen een kleine "oorlogsmisdaad" pleegden door onze Nick neer te schieten, terwijl hij zich al had overgegeven. Stoute Amerikanen! :P Na de slag ruimden we het Duitse kamp netjes op en marcheerden we terug naar ons kamp. Er waren veel bezoekers die natuurlijk de nodige vragen hadden over onze uitrusting. Na de sluiting om 18:00 uur was het weer etenstijd en verliep de avond rustig en gezellig.
Zondag 6 oktober
De laatste dag van het evenement. Het was een stuk frisser dan de voorgaande dagen, maar gelukkig was alles snel opgedroogd, zodat niemand met een natte tent bleef zitten. Jammer genoeg waren er al meerdere Duitsers huiswaarts gekeerd, waardoor we met een kleinere groep overbleven. Dat was wel jammer, maar soms loopt het zo. Ook deze dag was er een wapen-demo voor de bezoekers. Aangezien we minder Duitsers hadden, was de weerstand tijdens de slag snel gebroken door de Amerikanen. Vorig jaar waren er veel meer Duitsers aanwezig, maar we moeten niet vergeten dat er kort achter elkaar meerdere evenementen zijn geweest, en mensen moeten keuzes maken. Volgend jaar beter! We hebben in ieder geval veel lol gehad op het veld, en dat is het belangrijkste. Na de slag begonnen sommige mensen die ver moesten reizen al met het afbreken van hun kamp. Wij hingen nog wat rond en begonnen daarna ook met het opruimen, waarna we aan de terugreis begonnen. Anderen bleven nog wat langer in hun kamp om na te praten. Al met al was het, ondanks het kleinere aantal Duitsers, toch weer een leuk en gezellig evenement. Op naar de volgende!
VERSLAG WAALCROSSING DOOR DE OGEN VAN WAR CORRESPONDENT ANOUSKA
Onze groep, U.S. War Photographers and Correspondents, was aanwezig bij de 80-jarige herdenking van de Waalcrossing in Nijmegen. Velen van ons waren al vanaf donderdag aanwezig. We hebben ons display opgezet, en de sfeer zat er meteen goed in. Veel groepen waren al aanwezig, waardoor het meteen gezellig en mooi opgezet was. Het is altijd fijn om iedereen weer te zien, en er waren al wat bezoekers die ons kampement kwamen bekijken.De kitchen boys en de organisatie verzorgden weer een heerlijk ontbijt en avondeten, en de lunch moesten we tijdens het ontbijt zelf klaarmaken. Alles was opnieuw uitstekend geregeld.
Tijdens het evenement van Operation Market Garden, met de paradroppingen rondom Arnhem, Groesbeek, Ginkelse Heide en Nijmegen, vlogen er Hercules-vliegtuigen over. Dat was prachtig om te zien. De fotografen van onze groep waren veel aanwezig bij de Waalcrossing en de battle. Ze gingen zelfs mee met de oversteek in de bootjes en hebben prachtige foto’s gemaakt. Dit keer waren er meer boten en reenactors vanwege de 80-jarige herdenking. Tijdens het evenement waren er ook verschillende herdenkingen, waaronder een ceremonie bij het monument waar het derde bataljon van het 504th regiment aanwezig was. Zij zongen een prachtig lied ter ere van de gevallen soldaten van de Waalcrossing. Er waren veel bezoekers die dit heel bijzonder vonden, en ze waren ook onder de indruk van ons kampement.
We kregen veel complimenten over onze display van U.S. War Photographers and Correspondents. Bezoekers vonden de foto’s die onze fotografen hadden gemaakt heel interessant en waren ook erg onder de indruk van de camera’s. Het was vaak druk bij onze display, en bezoekers hadden veel vragen en toonden veel belangstelling. Op de avonden van vrijdag en zaterdag had de organisatie een avondprogramma voor ons georganiseerd. Er was een podium opgezet voor de dansavond, en we genoten twee avonden van livemuziek van Leonardo DaVintage, die met zijn geweldige stem klonk als de legendarische zanger Frank Sinatra, echt een fantastische performer. Ook trad Femke van de reenactment-groep Women Reenactment Group LHGH op. Haar stem was prachtig, en ze zong mooie liedjes uit de jaren ’40, zoals nummers van Vera Lynn en The Andrews Sisters. Het waren twee fantastische avonden, en het voelde alsof we echt waren teruggegaan naar de jaren ’40 (USO – United Service Organizations).
Het waren mooie dagen, hoewel het hard werken was, en het weer was fantastisch, misschien iets te warm, maar we mogen zeker niet klagen. Ik wil iedereen bedanken voor een geweldig weekend en de herdenking van 80 jaar Waalcrossing.
VERSLAG WAALCROSSING DOOR DE OGEN VAN ONS DUITSE LID BJÖRN
Donderdag:
In de vroege ochtend aangekomen in Nijmegen. Verschillende Duitse en Amerikaanse groepen waren al gearriveerd en druk bezig met opbouwen. Het was een mooie locatie met een prachtig uitzicht op Nijmegen en de bruggen. Het was duidelijk dat de Amerikanen ver in de meerderheid waren, maar dat was in het echt ook zo. Ook nu waren er weer re-enactors uit verschillende landen aanwezig. Het is altijd bijzonder wanneer er echte Duitsers bij zijn, met hun Duitse taal.
Wederom was er een Duitse veldkeuken aanwezig die ons elke dag van goed eten heeft voorzien. We kwamen niets tekort wat betreft eten en drinken. Gelukkig was er vanwege de warme dagen voldoende koud water beschikbaar, en dat was ook wel nodig. Buiten de oefencrossing was er verder niets bijzonders te melden. Ik moet wel zeggen dat het zwaar overkill was met de oefening: een stuk of 9 Duitsers tegenover 200 Amerikanen, dus de oefening was snel voorbij. Deze oefening werd gehouden op de plek waar de originele crossing ook had plaatsgevonden. Na de oefening was er een kleine plechtigheid bij het monument.
Vrijdag:
Na een goed ontbijt gingen we met de voertuigen richting het slagveld om de stellingen voor te bereiden voor de battle. Het was warm weer, dus we moesten flink zweten, maar na een tijdje waren er mooie stellingen opgebouwd. Met een aantal kleine kanonnen, verschillende MG’s en putten voor onze explosievenman was het veld klaar voor het gevecht dat in de middag zou plaatsvinden. Bij terugkomst in het kamp begonnen de bezoekers aan te komen. Het was best druk deze dagen, en zodoende waren er veel vragen te beantwoorden. Er waren redelijk wat voertuigen aanwezig, zoals een halftrack, Kübelwagen en een aantal motoren met zijspan. Die kregen, zoals gewoonlijk, veel aandacht en bekijks. Gelukkig waren er voldoende voertuigen, want dat scheelde veel lopen naar het veld. Om 12 uur begon de battle. De Amerikanen moesten flink hun best doen om op de juiste plaats te landen, aangezien er een sterke stroming in de Waal is. Heel knap van die jongens dat ze dat zo even doen. Ook deze keer waren de Amerikanen weer zwaar in de meerderheid, dus de battle was wederom een zware afstraffing voor de Duitsers. Bij terugkomst in het kamp verliep het eigenlijk hetzelfde als donderdag, met veel vragen van bezoekers en de nodige foto’s die werden gemaakt. Aan het einde van de dag verdwenen de bezoekers en begon het avondleven in het kamp, uiteraard met een drankje.
Zaterdag:
Vandaag duurde het evenement langer dan normaal, van 10:00 tot 19:30. Een keer wat anders dan steeds tot 5 uur. Deze dag waren er veel meer bezoekers naar het evenement gekomen. Dat was vooral te merken tijdens de battle, want de bezoekers stonden tot op de brug mee te kijken. Na deze battle werd er een kort moment van stilte gehouden, waarna enkele gasten spraken. Terug in het kamp verliep alles zoals de voorgaande dagen: veel vragen beantwoorden, uitleg geven over de uitrusting en vragen over de Duitse kant van de oorlog. Na de afsluiting van de dag begonnen sommige mensen al met het opruimen van hun tenten en spullen. Het was verder een rustige avond en nacht.
Zondag:
Operatie Zandstorm. Nadat iedereen een beetje wakker was geworden en hun buik vol hadden van het ontbijt, begon de grote afbraak. Mensen moesten wel even wachten tot de tenten goed droog waren, want door de dauw in de ochtend waren die behoorlijk nat. Zelf heb ik na een tijdje een Amerikaan naar huis gebracht; het wachtlopen was niet goed gegaan en de jongen was al 24 uur wakker. Aangezien hij bij mij in de stad woont, zijn we vroeg vertrokken en was ik niet meer aanwezig bij het verdere afbreken. Het evenement was gezellig en geslaagd. Op naar de volgende!
Onze fotograaf Ilya is aanwezig geweest bij "First Miles to Liberty". Hierbij zijn (foto)verslag.
Van donderdag 12 september 2024 tot en met zaterdag 14 september 2024 heb ik deelgenomen aan een bijzonder evenement genaamd *First Miles to Liberty*, dat in het teken stond van het herdenken en vieren van 80 jaar vrijheid na de Tweede Wereldoorlog. Deze herdenkingen zijn vaak emotioneel geladen en een mooie manier om de bevrijding en de vrijheid die daarop volgde te vieren.
We reden in een historische karavaan van Tweede wereld oorlog van Mesch, via Meerssen, Valkenburg naar Maastricht. Bijzonder was dat er *reenactors* aanwezig waren, zoals *The Replacements*. Reenactors spelen historische momenten na en brengen op deze manier de geschiedenis weer tot leven, wat de beleving van het evenement versterkt.
Maar nog indrukwekkender is het dat er zeven veteranen uit de Tweede Wereldoorlog bij aanwezig waren. Deze mannen hebben de verschrikkingen van de oorlog meegemaakt en hun aanwezigheid voegt een diepere laag van respect en waardering toe aan het geheel.
Dit soort herdenkingen zijn een prachtige manier om stil te staan bij wat vrijheid betekent en om de verhalen van helden en gebeurtenissen uit het verleden door te geven aan volgende generaties.
THE SAPPERS TE ZIEN BIJ PROJECT DDEX
Onze The Sapper Eagles - 326th AEB hebben meegewerkt met het nieuwe project DDEX van Oorlogsmuseum Overloon . Bij deze een verslag van Ricky. Tijdens het Waalcrossing event in september 2023 kwam Marcel Bahnen naar mij toe. Hij vertelde mij dat hij bezig was met een heel speciaal project. Een Beach landing, Omaha Beach setting en het was voor een museum. Meer liet hij niet los. Het was immers een geheim project. Dat klinkt natuurlijk heel erg gaaf. Toen hij vroeg of ik interesse had, zei ik natuurlijk gelijk JA. Een paar weken later vroeg Marcel of ik nog meer jongens kende die geschikt waren voor dit project. Die kende ik wel! Ik ben mede-commissaris samen met Niels van Brink van een geweldige groep The Sapper Eagles (een stel jonge mannen die erg gedreven zijn en altijd proberen zo correct mogelijk de uitbeelding uit te beelden). Rond maart 2024 vroeg Marcel om een foto-shoot voor een scherm in het museum. Toevallig had ik de ruimte en plek bij Fladderak B.V.. Wij hadden zelf een Tsjechische Egel (strandobstakel) gemaakt waarmee we mooie foto's konden maken. We namen verschillende poses aan zoals: het wegtrekken van gewonden, het liggen in dekking en het terugvuren naar de vijand.
Wij kregen te horen dat de uitbeelding voor de film opnamen 146th Combat Engineers waren (een Gap-Team die een gat moest maken in de Duitse verdedigingen op Easy Red Sector, Omaha Beach). Begin april 2024 werden in Zeeland de film opnamens gemaakt voor het project. Marcel had hiervoor een willy's Jeep nodig. Dus Niels, Matthijs en ik vertrokken vanuit Rotterdam. Luuk en Jorg vertrokken uit Eindhoven om zo samen te komen in het Zeelandse landschap nabij Vlissingen. Toen wij aankwamen gingen we direct aan de slag met onze uitbeelding. Daarna kregen we een briefing over wat de komende dagen precies de bedoeling was. 10 man (inclusief alle 5 sappers die mee deden aan dit project) mochten in een originele LCVP (Higgins) landen op het strand en de overige mannen moesten zich verspreiden in de branding.
Dag 1: We vertrokken al vroeg naar het strand om daar te verzamelen en ons voor te breiden voor de landing. Met een busje werden we van het strand naar de haven van Vlissingen vervoerd. Hier lag de Higgins op ons te wachten. Eenmaal aangekomen werden de laatste voorbereidingen getroffen. De camera's werden geplaatst en wij namen onze positie in het landingsvaartuig in. We deden de wapens in waterdichte zakken en de kisten met TNT in een klein engineers bootje. Veel van deze spullen hadden we zelf gemaakt. Na lang wachten gingen we eindelijk de zee op. Het was een hele bijzondere ervaring, want zo veel origineel varende Higgins zijn er niet meer. Wanneer de boot een beetje vaart maakte, kwamen er spetters water over ons heen. Het tikken van het water op onze helmen deedt ons denken aan de bekende openingsscene van Saving Private Ryan. Na veel runs gemaakt te hebben konden we eindelijk het strand op. Daarna moesten we een stukje de duinen in waar we een Duits MG nest gingen uitschakelen.
Dag 2: Op dag twee gingen we naar een oude Nederlandse mijnen jager. Hier werden wat foto's gemaakt over hoe de troepen het schip aan het beladen waren en wat aan het rusten waren op het dek. Vervolgens moesten we naar binnen om wat beeldmateriaal te schieten van een ontspannen setting (praten, kaarten, roken). Toen we daar klaar mee waren, verplaatsten we ons naar een loods in de haven. Daar filmden we eigenlijk het begin van D-DEX, waar de luitenant iedereen toespreekt. Onze rol was voornamelijk met spullen rond lopen op de achtergrond. Mijn taak was het afzetten van Lt. Ray Lanterman voor de loods met de jeep. Na een onvergetelijk weekend zijn we razend benieuwd naar het eindresultaat en kunnen niet wachten om het met onze eigen ogen te zien!
Voor meer informatie, check; https://www.oorlogsmuseum.nl/.../tentoonstellingen/d-dex/
Foto credit: Marcel Bahnen, ImageworX World War 2
VERSLAG EYEWITNESS DOOR DE OGEN VAN ONS U.S. LID JOLA
Een evenement waar we allemaal al geruime tijd naar hebben uitgekeken. Vrijdag 30 augustus was het eindelijk zover. Gedurende de dag stroomden de eerste deelnemers gestaag binnen.
Direct na de toegangspoort was een mooi plekje gereserveerd voor de Amerikaanse leden. Onder de schaduw van de bomen, wat zeer aangenaam bleek met het warme weer op komst, en pal naast de lokale kinderboerderij, wat zorgde voor de nodige hilariteit. De jongens van de Sappers mochten slapen in hun eigenhandig gegraven schuttersputje, dat ze hadden voorzien van het nodige comfort. Tegen het vallen van de avond waren alle leden die de nacht gingen doorbrengen in Overloon gesetteld en klaar voor de eerste gezellige avond samen. Met een goede fles drank en leuke anekdotes vloog de avond veel te snel voorbij, naar ieders mening. Helaas sliep niet iedereen die nacht: sommigen hadden moeite met de nachtrust (lees: stilte).
Nadat om 7 uur de reveille over het kampement klonk, was de eerste dag officieel aangebroken. Kitchen duty voor Menno, Anouska, Jola en Robert Jan om de dag mee te beginnen. Alle deelnemers werden voorzien van een stevig ontbijtje. Iedereen had deze dag zijn eigen programma. De fotografen gingen op pad om foto's te maken, Jola en Anouska trokken eropuit om hun befaamde interviews af te nemen, en de heren van het HQ bemanden ondertussen de post. De jongens van de Sappers maakten er het beste van op hun post in het bos. Wat een aanloop deze zaterdag! Het mooie weer trok heel wat bezoekers naar Overloon. Er was veel interactie tussen de mannen van HQ en het publiek. De interesse was groot, van jong tot oud. 's Avonds stond er een heuse jaren 40-dansavond op het programma. Nadat we eerst de innerlijke mens van voedsel hadden voorzien, was het tijd om met de voetjes van de vloer te gaan. De heren en dames staken zich in hun mooiste outfits en trokken in groten getale naar de dansvloer. Het werd een mooie avond, die vanzelf overging in de nacht. Na een afzakkertje bij de tenten werd de slaapplek opgezocht.
Zondag 1 september was het nog warmer dan de dag ervoor. Ook vandaag was er weer veel aanloop, zelfs meer dan de dag ervoor. Wat een hoop mensen hadden hun weg gevonden naar dit mooie evenement. Roy had soms moeite om het bij te houden, omdat hij de kinderen en enkele volwassenen moest voorzien van stempels die de gasten konden verzamelen.
Wat was het warm! Erg veel respect voor de deelnemers aan de Mock Battles dit weekend. In de vaak zeer warme kleding zetten ze een prachtige show neer voor het publiek. De lovende reacties maakten veel goed. Ook vandaag trokken de leden er weer om de beurt op uit. Florine maakte haar rentree binnen de groep en nam haar eerste interview af. Robert Jan en Roy zorgden samen weer voor de nodige communicatiemiddelen. Jola en Anouska bemanden om de beurt hun eigen "kantoortje" achter de typemachines om verslag uit te brengen van de gebeurtenissen.
Tegen het einde van de middag, toen de zon op zijn sterkst was, mochten we na afloop van de laatste Mock Battle beginnen met het afbreken van ons mooie kampement. Met vereende krachten, zelfs van de buren, was alles binnen no-time afgebroken en in de auto's geladen. Voor sommigen onder ons was dat een iets grotere uitdaging dan voor anderen. We kijken terug op een zeer geslaagd en mooi opgezet evenement. Het was absoluut de moeite waard om hieraan deel te nemen. Om met de woorden van de organisatie te spreken: alleen de besten van de besten waren van de partij. Wat hebben we genoten! Hopelijk komt er in 2026 een vervolg op dit fantastische evenement in Overloon.
De foto's spreken voor zich.
VERSLAG EYEWITNESS DOOR DE OGEN VAN ONS DUITSE LID BJÖRN
Vrijdag 30 augustus
In de ochtend arriveerden we op het historische slagveld van Overloon, waar het museum is gevestigd. Er waren nog maar weinig mensen aanwezig, dus we moesten wachten tot de eerste deelnemers zouden arriveren. Sommige groepen waren de dag ervoor al aangekomen met interessant materieel, dus ik kon alvast het een en ander bekijken. Nadat de eerste mensen arriveerden, hebben we ons kamp opgezet. Verder was er die dag nog niet veel te beleven. We groetten wat bekenden en spraken over evenementen waar mensen naartoe waren gegaan. Ondanks dat we ’s ochtends met de organisatie hadden afgesproken waar onze plek zou zijn, moest je goed opletten. Wanneer mensen aankwamen, gingen ze namelijk zomaar opbouwen zonder te overleggen. Dat was wel een minpunt, omdat je als een schoolmeester moest opletten dat je plek niet werd ingenomen. Gelukkig lukte het ons om een mooie plek vrij te houden waar onze tenten precies pasten. Het was ook fijn dat er dit keer goed rekening was gehouden met het warme weer en dat er een waterpunt was aangelegd bij het Duitse kamp, waardoor water geen probleem was.
Zaterdag 31 augustus
Na een niet al te goede nachtrust konden we in de ochtend ontbijten bij de Duitse veldkeuken, die overigens goed voor ons had gezorgd tijdens het hele evenement. Het ontbijt en de lunch werden keurig door hen bereid, en het avondeten werd verzorgd door het museum. De maaltijd was stevig en voedzaam, wat ook wel nodig was om met het warme weer op de been te blijven. Op deze dag werden er drie gevechten gehouden voor een groot aantal bezoekers. Ik had ervoor gezorgd dat onze groep aan vijf van de zes battles kon meedoen. We kregen steeds dezelfde rol, dus we wisten al snel wat we moesten doen, wat wel handig was. De gevechten duurden ongeveer een half uur en er werd een leuk verhaaltje nagespeeld over de bevrijding van een dorp. Ik moet zeggen dat er tijdens de battles indrukwekkende voertuigen werden gebruikt, zoals verschillende tanks, een aantal halftracks, een 88 Flak, enkele verkenningsvoertuigen en nog een paar kleinere voertuigen. Het was een prachtig gezicht om te zien hoe de gevechten verliepen. Tussen de battles door waren we aanwezig in ons kamp om vragen van de vele bezoekers te beantwoorden. Er was ook een stempeltocht voor kinderen uitgezet, en die kwamen voortdurend vragen om een stempel, maar die moesten eigenlijk bij het kamp naast ons zijn. Volgens mij heeft Mark wel duizend keer moeten uitleggen dat ze bij de buren moesten zijn. Een minpunt was dat er tijdens een van de gevechten een gewonde viel. Zijn hand en een stuk nepvlees waren flink verbrand door de steekvlam die uit de Flak kwam tijdens het vuren. Dit laat zien dat mensen goed moeten opletten en dat onze hobby ook gevaarlijk kan zijn. Zo eindigde de dag, en we genoten van een goede maaltijd in de grote tent. ’s Avonds was er een groot feest in de tent, maar daar ben ik zelf niet bij geweest, dus daar kan ik niet veel over vertellen.
Zondag 01 september
Nadat iedereen ’s ochtends langzaam uit zijn tent was gekropen, was het weer tijd voor een lekker ontbijt van de veldkeuken. De jongens daar hebben echt hard gewerkt tijdens het hele evenement om iedereen van voldoende voedsel te voorzien. Petje af voor hen. Deze dag was de warmste van het weekend. Het was echt zweten voor de meeste mensen, vooral voor de Duitsers met hun wollen uniformen aan. Zelfs veel bezoekers vroegen hoe warm we het nou eigenlijk hadden. Persoonlijk zei ik dan dat ik nu wel een beetje begreep wat de soldaten in Afrika hebben moeten doorstaan, al hadden zij het qua temperatuur nog vele malen erger. Ook deze dag waren er weer drie battles, waarin de soldaten aan beide kanten, ondanks de hitte, een mooie show lieten zien. Er waren ook weer veel bezoekers, die met veel interesse naar de vele Duitse spullen keken en weer veel vragen hadden. En natuurlijk werden er talloze foto’s gemaakt. Na de laatste battle begonnen de meeste bezoekers richting de uitgang te gaan en konden wij onze voertuigen ophalen om het kamp af te breken. Al met al kan ik persoonlijk zeggen dat het een leuk en gezellig evenement was, dat zeker voor herhaling vatbaar is.
EYEWITNESS OVERLOON 31 aug & 1 sept 2024
Tijdens dit weekend zullen verschillende deelnemende RE-ENACTMENT GROEPEN zich aan bezoekers presenteren tegen de historische achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. In een professionele setting met uniformen en KAMPEMENTEN brengen zij de geschiedenis tot leven. Bezoekers kunnen zo een kijkje nemen in en bij Amerikaanse, Britse én Duitse loopgraven, versterkingen en tenten en in gesprek gaan met de deelnemers.
Alle deelnemende groepen zijn speciaal voor dit evenement gevraagd en ze nemen hun rol bijzonder serieus. Ze gaan een aantal keer per dag zelfs het gevecht met elkaar aan in speciaal georganiseerde ‘MOCK BATTLES’. Compleet met losse flodders, pyrotechniek en voertuigen. Tribuneplaats is inbegrepen bij het entreetickets, je moet nog wel het gewenste tijdstip kiezen.
De battles worden op zaterdag getoond om 10:30 uur, 13:30 uur en 16:30 uur en op zondag om 10:30 uur en 13:30 uur. Je kunt hiervoor één tribune tijd selecteren tijdens het bestellen van de tickets!
Ook in het MUSEUM worden er belevenisvolle displays gemaakt en duik je meer dan 75 jaar terug in de tijd. En voor de liefhebber is er ook een MILITARIA MARKT. Kortom; een unieke beleving op een historische plek die je niet snel zult vergeten.
Meer informatie en tickets: KLIK HIER
LIVING HISTORIE BIJ CHATEAU D’HEESWIJK LIBÉRÉ 24 & 25 augustus 2024
De Franse bezetting en vrijheidsstrijd daarop vormen de aanleiding voor een groots evenement op en rondom ons kasteel. Het kasteel heeft immers een prominente rol heeft gespeeld tijdens de Franse Tijd in Nederland. Aan het eind van de 18e eeuw gebruikte Pichegru, generaal van de Franse Revolutie onder leiding van Napoleon, het kasteel nog als hoofdkwartier. Voor kinderen is dit spektakel een levend geschiedenisboek! Stap terug in de tijd en ontdek samen met re-enactors de fascinerende wereld van vroegere soldaten. Benieuwd hoe een strozak slaapt? Of hoe een kanon werkt? Of de geheimen van een uniform ontdekken? Ga mee terug naar de Franse tijd.
🕙 10-17 uur
📍 Toegang via Parkeerplaats Kanaaldijk Noord
🎟️ * Toegang tot het event is bij je entreeticket inbegrepen.
(Het tijdsblok geeft je aankomst aan, je mag zo lang blijven als je wilt 🙌)
* Toeslag van €5,- is van toepassing Museumkaart & lidmaatschap Brabants Landschap
Op zaterdag 24 augustus om 13.00 uur worden de troepen geïnspecteerd op het terrein tegenover Kasteel Heeswijk door Hermance Gransberg-barones van Heeckeren van Kell. Daaropvolgend begint tegenover het kasteel de veldslag met echte geweer- en kanonschoten. Neem de oordoppen mee! Na de veldslag trekken de ‘overlevenden’ zich terug in hun bivak.
Zie hier de volledige agenda voor zaterdag 24 augustus
Op zondag worden de troepen om 13.00u in de kasteeltuin opgesteld voor inspectie. De veldslag begint dan om 13.30u.
Zie hier de volledige agenda voor zondag 25 augustus
Ga je met ons mee terug in de tijd?
A bientôt !
Enkele van onze fotografen zijn vrij fanatiek in het uitbeelden van de rol die zij aannemen tijdens evenementen. Naast de correcte (repro) kleding is de display van onze uitbeelding net zo belangrijk. Hierbij horen ook de originele camera’s die in die tijd werden gebruikt, zoals de Contax, Rolleiflex, Kodak en de Graflex. En juist die laatste spreekt tot de verbeelding. Inmiddels zijn er 5 Graflex camera’s in het bezit van de leden. Een zoektocht op het internet om het goed exemplaar te vinden en na 80/90 jaar is dat best lastig. De camera’s komen dan ook vaak met mankementen binnen bij de leden.
Voor Roel, een van onze fotografen, de ultieme uitdaging om de camera’s te reviseren, onderdelen te vervangen en de camera weer volledig werkend te krijgen. Mede hierdoor is onze hoeveelheid werkende graflexen gegroeid. De fotografen zullen op de evenementen dan ook te zien zijn met de originele camera’s om de nek en in de handen. De foto’s die gemaakt worden met een dergelijke camera geven goed de sfeer van toen weer en zijn de foto’s (bijna) niet te onderscheiden van originele foto’s uit die tijd. Tijdens Eyewitness in Overloon zijn de camera’s en de display te bekijken.
Fotografen bezoeken Chateau de Vouilly, Normandië
Ten tijden van de tweede wereld oorlog verbleven meerderde fotografen en correspondenten in Chateau de Vouilly. Het chateau in Insigny sur Mer was de uitvalbasis om verslag te maken van de ontwikkelingen na D-Day. De perskamer waar vandaan van uur tot uur en van dag tot dag Amerika te horen kreeg hoe de strijd tegen de Duitsers verliep. Daar stonden de typemachines, daar was de kopijzender, daar streepte de censor de gevoeligste delen uit hun artikelen, daar kwam de persvoorlichter van de Amerikaanse generaal Omar Bradley iedere dag vertellen hoe het ervoor stond met de strijd. Alles was voortdurend breaking news. Dat betekende dat ze dus op een dag wel zo’n zes tot acht keer op en neer naar het front reden. In Vouilly probeerden ze de letters in hun natgeregende notitieblokjes nog te lezen. Tijdens 80 jaar D-Day hebben twee van onze fotografen samen met The sappers het chateau en omgeving bezocht. De foto’s zijn onder andere gemaakt met authentieke camera’s zoals de Graflex, Contax en Rolleiflex.
Bunkerdag 2024 Ameland
Stichting Amelander Musea heeft één van onze leden gevraagd om het bunkermuseum aan te vullen met re-enactment.
De uitbeelding moest van de Kriegsmarine zijn. Daarom heeft het lid snel geïnvesteerd in een Duits matrozenuniform en mijn NSU-fiets omgebouwd tot een Truppenfahrrad. Zelf heeft hij contact gezocht met twee andere Kriegsmarine re-enactors van de vereniging Frontleven, en zij hebben ja gezegd, dus hij stond er niet alleen voor.
Andre heeft zijn Zeltbahn-tent opgezet met persoonlijke spullen erin. Er zijn meer dan 200 bezoekers langs geweest, dus het was een groot succes voor het kleine bunkermuseum in Hollum. Volgend jaar zal hij ook weer aanwezig zijn bij het bunkermuseum in Hollum, Ameland.
Trainingsweekend Renswoude
In het weekend van 12/14 April was ons jaarlijks trainingsweekend bij Fort a/d Buursteeg in Renswoude. Dit jaar deden wij dat gezamenlijk met de dames van WAC on Wheels. De diverse werkgroepen konden tijdens het weekend trainen voor het komende seizoen en bekijken of alle spullen op orde waren. Op vrijdag werden de kampementen opgebouwd en voorbereidingen getroffen zodat men zaterdag en zondag hun skills konden beoefenen.
Naast de diverse oefeningen en trainingen was er ook ruimte om elkaar beter te leren kennen, de samenwerking te vergroten en de dag gezellig af te sluiten rond het kampvuur. De innerlijke mens werd verzorgt door The Kitchen Boys. De maaltijden waren bereidt zoals toen en smaakte prima! Al met al kunnen wij terugkijken op een zeer geslaagd weekend.
Dead Man's Ridge Walk 2024 in Flamierge, België
Tekst & Foto's: Ilya de Milde
Jaarlijks wordt er een ceremonie en aansluitend een herdenkingswandeling gehouden in België ter ere van de mannen van de 17th Airborne Divisie voor hun inspanningen bij de bevrijding van bezette gebieden gedurende het Ardennen offensief.
Dit jaar waren de ceremonie en wandeling in het kleine dorp Flamierge. Deze editie waren er jammer genoeg geen veteranen meer aanwezig, iets waar wij helaas aan zullen moeten wennen. Wel waren twee nabestaanden aanwezig, die tijdens de ceremonie zichtbaar geemotioneerd waren. Daarnaast waren traditiegetrouw een flink aantal reenactors present, die op gepaste en eervolle wijze een waardevolle bijdrage leveren aan het in herinnering houden van de gebeurtenissen tijdens de tweede wereldoorlog en nu in het bijzonder van de mannen van de 17th Airborne Division.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het dorp Flamierge en omgeving het decor van hevige gevechten waarbij de strijd begin januari 1945 heen en weer woedde. Hoewel minder bekend dan de U.S. 101st Airborne Division, droeg de U.S. 17th Airborne Division sterk bij aan de bevrijding van dit gebied van de Duitse troepen tijdens de Slag om de Ardennen.
Nutsweekend 2023
Tekst: Menno Bausch
Foto's: Roel Louwers & Menno Bausch
15 - 16 - 17 December was het jaarlijks evenement “NUTSWEEKEND” in Bastogne. Dit is tevens het laatste weekend van het jaar waarbij wij, als U.S. uitbeelding, bij elkaar zijn. Dit weekend staat in het teken van herdenken, bijzondere plekken bezoeken en samen zijn.
Op Vrijdag hebben wij diverse monumenten en historische plekken bezocht in de omgeving van Bastogne. Zeker de historische plekken maken indruk als je terug denkt wat er in die periode heeft afgespeeld. Na deze tour zijn we richting ons onderkomen gegaan in Recogne. Ook dit jaar waren wij daar aanwezig samen met Hell on Wheels en WAC on Wheels. Uiteraard de dag afgesloten met een diner en drankje in Bastogne.
Zaterdag hebben wij wandelend een bezoek gebracht aan de Duitse begraafplaats in Recogne. Hier liggen 6800 Duitsers begraven. Dat zou je aan het aantal grafstenen niet zien. Maar bij elke steen liggen 6 Duitsers begraven. Voor en achter de steen. Op een kleine afstand bevindt zich een monument ter herinnering aan de tijdelijke begraafplaats voor de geallieerden. Deze zijn later herbegraven op diverse begraafplaatsen. Tevens hadden wij de rondrit door de omgeving. Met ongeveer 15 voertuigen hebben we ook dit jaar weer een mooi rit gemaakt. De dag sloten wij gezamenlijk af met een stamppotten buffet op de boerderij.
Na het ontbijt op zondag verlieten wij ons onderkomen om de dag te starten bij het 101ste Airborne museum Le Mess. Door diverse activiteiten was het vooral schuifelend langs de imposante collectie en displays. Wel leuk dat er diverse Nederlandse verenigingen rond liepen. Na de lunch hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de displays bij het Bastogne War Museum. De activiteiten waren hier helaas niet al te actief en waren er groepen al aan het opruimen. Na het maken van enkele foto’s besloten wij het weekend af te sluiten en terug naar huis te gaan.
Bastogne Nuts Weekend 2023
Tekst & foto's: Ilya de Milde
Al sinds 2013 kom ik tijdens het zogenoemde Nuts Weekend naar Bastogne, eerst als 'normale' burger en inmiddels al een aantal jaar als reenactor en lid van de HRVN. Als reenactor beeld ik een official US Army Photographer uit. Zo blijf ik dicht bij mijn passie fotograferen. Daar waar andere leden van de HRVN het evenement en herdenkingen vanuit Recogne meemaakten en daarvan verslag uitbrachten, had ik mijn 'kampement' opgeslagen in Bastogne zelf. Dit is mijn 'report' van de gebeurtenissen daar.
Tijdens het Nuts Weekend proef ik de geweldige sfeer in de stad, ga ik altijd op de vrijdagavond een hapje eten in Le Nuts Cafe, de stamkroeg van wijlen Vincent Speranza en ook dit jaar dus weer. Het was een bijzondere avond wetende dat Vincent niet meer om 20:00 uur door de deur zou wandelen en onder luid applaus ontvangen zou worden. De mensen die dichtbij Vince stonden, hadden het er zichtbaar moeilijk mee. Alvorens naar Le Nuts te vertrekken had ik eerst het 501 monument in Mont bezocht, als eerbetoon aan Vince Speranza, die in december 1944 daar, in de bittere kou, in een foxhole lag en de Duitsers bevocht.
Op zaterdag staat altijd de jaarlijkse Historic Perimiter Walk op het programma. Het is een herdenkingswandeling waarbij je kunt kiezen tussen drie afstanden en je in principe langs de verdedigingslinies van de Amerikaanse troepen destijds brengt. Daarbij gaat naast een hapje en een drankje altijd de camera mee. Onderweg hoop ik altijd nog wat andere reenactors te treffen die ik dan vastleg met mijn camera. Helaas is dat aantal door de loop der jaren flink minder geworden, een groot gemis als je het mij vraagt omdat het wat mij betreft echt iets unieks aan de wandeling toevoegt. Des te meer respect voor diegene die nog wel langs de route in een foxhole te vinden zijn. Ik kom altijd wel 'thuis' met een paar toffe beelden, ook dit jaar weer.
Na de wandeling is het dan doorgaans een bezoek aan het museum. Dit jaar koos ik echter om de parade en het gooien van de 'nuts' vanaf het balkon van het gemeentehuis te aanschouwen, in de wetenschap dat daar nog een aantal WW2 veteranen bij aanwezig zouden zijn. Wetende dat deze mannen en vrouwen van de Greatest Generation, de laatste levende getuigen van de strijd in Bastogne en Europa, er straks niet meer zijn, maakt dat extra bijzonder. Ik voelde mij, net zoals bij andere gelegenheden waarbij veteranen aanwezig waren, vereerd.
Bastogne Nuts weekend 2023 was wederom een weekend om nooit meer te vergeten.
Verslag Manhay 2023
ManHay 2023 maar heb het omgedoopt in operatie modderpoel.
Tekst en foto's: Bjorn van Herpen, Lid HRVN Duits
Ik ben vrijdag aangekomen in Manhay en heb ik samen met mijn Belgische kameraden onze stekkie opgebouwd. Gino en zijn groep fallschirmjagers waren ook aanwezig samen met een Duitse groep fallschirmjagers. Ze zagen er heel netjes uit moet ik zeggen, oog voor detail is hoog. Het opbouwen ging wat moeilijk van start aangezien het terrein een grote modderpoel was. Vooral de halftracks, waar deze keer er een aantal van aanwezig waren, maakte het nogal blubberig. Maar ja aan de andere kant waren de voertuigen heel nuttig om mensen te helpen die vast kwamen te zitten met hun voertuig. Ook moest er op zijn tijd even een motor met zijspan geduwd worden maar er waren altijd mensen die meteen kwamen helpen. Nadat we klaar waren met opbouwen gebeurde er verder niet erg veel meer buiten motregen zodat veel mensen in de feesttent waren of bij hun bivak.
Zaterdag de 2e dag kwamen er nog veel voertuigen en mensen aan op de kampementen en werd er druk gewerkt om alles op te bouwen. De bezoekers begonnen ook een beetje binnen te druppelen, ondank het zaterdag een natte dag was geworden. Er viel veel motregen. Maar dankzij de goede warme wollen buitenjassen bleven we wel redelijk droog en warm. Gelukkig kwam ik er op tijd achter dat er weer wapenverhuur was dus ik op een drafje die kant op om een K98 te huren met 100 patronen voor de battles die op het programma stonden. De bezoekers waren al goed enthousiast aan het worden met alles wat ze aan materieel zagen . Vooral verschillende Duitse halftracks en de Panzer 1 konden op de nodige aandacht rekenen waaronder ikzelf :). Wat grappig was tijdens de Battle was dat door de nattigheid van het veld er heel wat minder mensen de behoefte hadden te sterven. Maar diegene die wel stierven of gewond raakte deden dat op overtuigende wijze vol in de modder, respect voor die mannen.
Aangezien de eerste dag de Duitsers de eer hadden om de battle te winnen was het ook best snel voorbij (20 min) want de Duitsers walsten er eigenlijk overheen. Denk dat het water en de modder op het veld daar ook een deel de schuld van waren. Na de glorieuze Duitse overwinning trok iedereen terug naar hun bivak op de warmte bij de vuurtjes op te zoeken. En natuurlijk de feesttent in en andere dingen die nog te doen waren.
Zondag:
Gelukkig was het zondag een stukje beter wat het weer betrof.
Geen regen maar wel af en toe een stevige windvlaag. Er kwamen weer grote getallen bezoekers op het evenement af en alles kreeg weer de nodige aandacht. Altijd leuk om te zien dat bezoekers genieten van de dingen die ze te zien krijgen. Wel begonnen al veel mensen op te ruimen zodat ze het vervelendste werk gedaan hadden en dat er snel aan de terugreis begonnen kon worden. De battle van zondag was een goed gevecht. Eerst de bekende explosies op het veld waarna de Amerikanen in de aanval kwamen. Een korte tijd werden ze op afstand gehouden maar al snel werden de eerste stellingen veroverd en lagen er hier en daar al gesneuvelde op het veld en zag je de medic op en neer rennen. De Duitsers kregen lichte ondersteuning van een mortier groep achter op het veld. Die trouwens met een werkende mortier vuurde. Was leuk om te zien en er staat een filmpje van op mijn Facebook voor de mensen die het zouden willen zien. Er werd nog kort bij de brug gevochten waar een stel Duitsers niet zo de behoefte hadden de geallieerden door te laten maar uiteindelijk toch het onderspit moesten delven. De Amerikanen rukte daarna sneller op en werden de Duitsers op een korte strook van het veld teruggedrongen.
Zelf zat ik op dat moment zonder munitie dus mijn gevecht was over maar lang kon de rest het ook niet volhouden. Na nog wat kort verzet werden zoals gewoonlijk de Duitsers weer verslagen.
Toen natuurlijk even een gevangenen showtje opgevoerd voor de bezoekers, hulzen geraapt op het veld en daarna alle spullen weer inpakken en aan de terugreis naar Nederland begonnen.
Wederom een geslaagd evenement ondanks de regen. Op naar de volgende editie!
Interviews met Reenactors
De werkgroep U.S. War Photographers and Correspondents zijn een nieuw project gestart. Tijdens evenementen zullen de correspondenten de aanwezige reenactors gaan interviewen. De fotografen maken een mooie portretfoto welke bij het interview wordt geplaatst. Tijdens het evenement worden de interviews uitgewerkt bij de display van de groep. De interviews worden geplaatst op deze site en zijn hier te lezen. Tevens worden ze op de sociale van de werkgroep geplaatst.
Dag van de Romeinse geschiedenis in Arnhem.
Verslag en foto's: Thomas
Legio XIII Gemina
Om half 10 begon mijn dag bij de Stenen Camer dit is een pannenkoeken restaurant naast de
Romeinse tuinen. Het thema van dit jaar was de Romeinse wegen. Een drietal scholieren hadden
voor hun maatschappelijke dienst een Groma gebouwd. Deze werd ook als geschenk gegeven aan de
vrijwilligers van de Romeinse tuinen omdat deze Romeinse tuinen nu officieel behoren tot het
Unesco erfgoed. Dit is een instrument wat de Romeinen gebruikte om de rechte wegen en steden
aan te leggen. De scholieren gaven gedurende dag driemaal een kleine demonstratie waar ik en Bas ook onderdeel
van waren. Om 11:00 kwamen de eerste ouders met kinderen richting het veld, erg leuk was te zien
dat er kinderen van vorig jaar speciaal terugkeerde om nog een keer in de sandalen te treden als
Romeins legionair. Bas en ik hadden afgesproken dat hij de rustige sport Centurion was en ik de in vol ornaat strengere
Centurion.
Tijdens de eerste drill leerde we de kinderen om in de maat te marcheren en te draaien als een
eenheid, dit verliep erg goed en de ouders applaudisseerde enthousiast vanaf de zijlijn mee. Na het
drillen was het tijd voor steek en speer oefeningen. De kinderen werden op leeftijd en lengte
tegenover elkaar gezet zodat het goed en eerlijk te doen was. Na een uur zat de eerste groep erop.
Groep twee kwam rond 13:00, deze groep vergeleken met de vorige groep was vele malen groter we
kwamen uit op 22 kinderen. Bas en ik besloten toen om de kinderen te verdelen in twee groepen van
elf. Ik zou team rood trainen en Bas groen. We deden dit voor ongeveer 30 min zodat we het laatste
gedeelte van training team rood tegen team groen kon laten strijden. Dit onder het genot van
luidkeelse ouders die hun kinderen toe joelde alsof ze in het amfitheater stonden. Na drie potjes van
10 min versloegen de rode legionairs de groene legionairs in een verpletterende overwinning. Tegen
het einde van ronde twee kregen Bas en ik het voor elkaar om ze een bewegende testudo te laten
vormen terwijl de ouders een regen van plastic speren op hun eigen kinderen lieten neerkomen.
Deze training was heel erg leuk dat zelfs de keizer die in zijn tent verderop kwam informeren naar de
training van zijn leger.
Toen was het tijd voor lunch. Dit bestond uit een broodje en wat soep wat heerlijk was. De hele dag
een harnas dragen trekt de energie uit je maar de beloning van lachende kinderen geeft ook veel
energie. Tijdens de lunch raakte ik aan de praat met een vrouw die niet begreep hoe de Romeinen zo
machtig waren, ik heb haar een kleine mini les gegeven en de bewondering op haar gezicht sprak
boekdelen. Later zei ze tegen haar kind ‘’ Nou ik heb zelf ook veel geleerd’’ een waardevolle beloning
voor een Romeins reenactor.
Bas en ik maakte ons klaar voor de laatste training die we zouden geven. Dit maal waren veel
kinderen uit de vorige trainingen blijven plakken en konden we meteen verder gaan met steek en
speer oefeningen. Ditmaal ging groen met de overwinning ervandoor en moest Rood stof bijten. Aan
het einde vormde een kleine groep van 20 kinderen een dubbele linie en lieten we ze oprukken
richting de ouders die klaar stonden wederom met plastic pila ( Romeinse werpsperen) echter dit
salvo brak niet de linie en de kinderen braken door hun eigen ouders heen zonder uit formatie te
stappen. Bas en ik keken elkaar aan en zeiden niks maar dachten het zelfde.
Het was nu 16:30 de dag zat erop. Samen met Bas en de vrijwilligers hebben de het terrein
opgeruimd. We hebben nog wat gegeten en gedronken daar en getoost op een uitstekende dag.
Samen met Fred de organisator heb ik de afspraak gemaakt om aankomende periode samen te gaan
zitten en nog meer te gaan investeren in het Reenactment gedeelte dit werd door de vrijwilligers erg
goed ontvangen.
We kijken uit naar volgend jaar.
Vale,
TIBERVS MARCVS CASTVS
Centurion 13 e legioen GEMINA
The Island 44/45 2023
Verslag en foto's: Bjorn, Werkgroep Landeschütze Bataljon
Donderdag 5 oktober
Zelf kwam ik aan rond 13.00 uur en had dus nog even de tijd om rustig rond te kijken naar de omgeving en het mooie kasteel waar het evenement gehouden werd. Deze plek staat zeker in mijn top 5 van plaatsen waar ikzelf ben geweest. Al was het wel goed winderig de meeste tijd van de dag en er veel koeienvlaaien opgeruimd moesten worden was de lokatie goed gekozen. Rond een uur of 14.00 uur kwamen de eerste mensen aan op het Duitse bivak op de wei achter het kasteel. De USA troepen hadden hun bivak aan de zijkant van het kasteel aangewezen gekregen en waren ook al druk bezig met opbouwen. Van de Duitse strijdkrachten kwamen er elk uur wel een aantal manschappen bij. Door goede samenwerking door de Duitsers die aanwezig waren verscheen er al snel een kampement. Omdat verschillende mensen op vrijdag pas konden komen was het kampenment nog niet helemaal opgebouwd. Over het terrein liepen al verschillend klassen van scholen die druk bezig waren dingen over de oorlog en de bevrijding te leren. Het is natuurlijk altijd mooi om te zien dat kinderen zich intereseren voor de verhalen over de oorlog. Verder was er die dag niet veel te doen en werd er na de werkzaamheden om het kampvuur genoten van een drankje.
Vrijdag 6 oktober
Vandaag kwamen er meer Duitsers binnen in het kamp en begon het kampement goed vorm te krijgen. Deze dag waren er nog eens rond de 450 leerlingen aanwezig van diverse scholen uit de buurt. Wederom waren die kinderen vol van bewondering van de dingen die ze zagen. Het viel wel op dat ze Duits toch ook best wel leuk vonden en vooral Kees zijn MG en omgebouwde jeep kon rekenen op aandacht. Nadat een paar kinderen aan Kees gevraagd hadden of ze op zijn jeep mochten zitten werd besloten dat de hele klas erop mocht zitten voor een foto.
Dus binnen 5 seconde zat de hele klas op de jeep voor een foto en dat was best wel een leuk gezicht om te zien. Ook deze dag werd afgesloten aan het kampvuur onder het genot van een drankje en gezellige babbel.
Zaterdag 7 oktober
Op deze dag werd de eerste battle uitgevochten tussen de Amerikaanse en Duitse troepen.
Die dag trok ook een leuk aantal bezoeken die ook met veel interesse naar de vele Duitse en Amerikaanse spullen keken. Er werden vele foto's en filmpjes gemaakt, wapen demo gegeven door de Duitsers en Amerikanen, vragen gesteld en materiaal bekeken door de bezoekers.
Om half 2 stond iedereen klaar op het slagveld klaar voor de strijd. Na een luchtaanval werd de aanval werd de aanval ingezet door de Amerikanen die doormiddel van kleine bootjes het water overstaken. Onder hevig Duits vuur lukte het de Amerikanen om de andere wal te bereiken en te bezetten. Ondanks de versterking van de gebirgsjägers waren de Amerikanen niet te stoppen en werden de Duitsers verlagen. Een zeer belangrijk gebeurtenis deze dag was de uitreiking van Kees zijn 2e Verwundetenabzeichen zilver voor de verwonding die hij opliep tijdens de battle in Brielle en de bevordering van Johan Schulz naar Gefreiter.
Zondag 8 oktober
De laatste dag van The Island. Er waren weer veel bezoekers aanwezig ondanks een dreigende lucht maar waar gelukkig maar af en toe een klein buitje regen uit kwam. Ook deze dag kreeg het Duitse materiaal en manschappen veel aandacht van de bezoekers met ook weer de nodige vragen.Na nog een wapen demo werd er de 2e battle uitgevochten. Het was jammer dat het vliegtuig deze dag niet op tijd toestemming kreeg om op te stijgen om de battle in te luiden.
Aan het einde van het evenement was er een afsluiting voor alle reenactors voor de woonburcht van het kasteel waarbij ook een zeer leuke groepsfoto werd gemaakt. Toen was het jammer genoeg het einde van weer een geslaagd evenement.
Nuenen Bevrijdt 22 september 2023
Verslag en foto's: War correspondent Jola
Reeds om 8.30u waren de eerste van ons in Nuenen om ons Display op te bouwen voor de herdenking van de bevrijding van Nuenen en omgeving. Het was fris deze ochtend, maar dankzij een ( nog) strakblauwe hemel en n zonnetje, werd het gelukkig snel warmer. Met vereende krachten stond binnen een uur het display van Frank op zijn plaats. Toen Joop en Caroline met hun Dodge en de jongens van de Sappers Niels en Jorg zich kwamen melden, was het gezelschap voor vanmiddag compleet. Niels en Jorg zetten hun tentje op en maakten hun eigen fraaie display voor publiek. Langzaam aan begon er wat publiek te komen, die met veel interesse luisterden naar de verhalen van elk van ons, en hun ogen uitkeken aan de diversiteit aan spulletjes. Ieder van ons, met hun eigen materialen, wisten de mensen te boeien en de interactie met de bezoekers was soms zeer boeiend en dankbaar.
Uitermate bijzonder was de dame, die haar oog liet vallen op de adelaar ( Airborn logo Screaming Eagle ) en daardoor zich herrinnerde aan het feit dat ze ruim 60 jaar geleden in Son een ketting had gekregen van n echte Veteraan en zich hardop afvroeg wat ze ermee moest doen na al die jaren. Toen Jola aangaf, het graag eens te willen zien, omdat zij hier nog niet van gehoord had (van het bestaan ervan) ging deze dame het thuis halen, om het vervolgens te schenken aan Jola. Zij zal dit uiteraard goed bewaren en met trots dragen.
Jammer dat dit keer de scholen het evenement niet wisten te vinden, waardoor het niet zo druk was als verwacht. Omdat het weer helaas om 16u omsloeg, werd besloten het display van ons allen af te breken, zodat alles vóór de regen veilig en droog kon worden opgeborgen. Wederom met vereende krachten was binnen n mum van tijd alles opgeruimd. Om 17u werden de voertuigen gestart voor het volgende onderdeel op het programma, namelijk de rit naar Eindhoven om aldaar het bevrijdingsvuur op te halen. Ricky en Nick voegden zich nog snel toe aan het gezelschap en samen stapten we in de Dogde van Joop en Caroline voor de rit. In n collone van WW2 voertuigen werd onder toeziend oog van veel winkeld publiek in het Centrum van Eindhoven het bevrijdigingsvuur opgehaald bij de St. Catherina kerk. Na de nodige foto's, werd de rit vervolgt, terug naar Nuenen. Daar werd een prachtig Defilé gereden, met als hoogtepunt het ontsteken van de bevrijdingsvuur. Daarna was het tijd voor een meer dan verdiend koud glas bier.
Op naar nog meer geslaagde evenementen.
Waalcrossing 2023
U.S. War Photographers and Correspondents
Verslag: War correspondent Anouska
Foto’s : Ilya, Roel, Menno
Vrijdag 15-09-2023
Robert Jan en Menno waren reeds donderdag aangekomen en hadden de displays opgebouwd.
Vrijdag morgen hebben diverse schoolklassen het kampement bezocht. In de middag kwamen de andere leden aan. Vrijdagavond heeft onze groep US war Photographers & Correspondent mee gelopen met de sunset mars. Als eer aan de gevallen soldaten van de Waalcrossing. We liepen van de ene kant naar de andere kant. De lantaarnpalen op brug gaan één voor één aan. Het was een zeer mooie ervaring en ook dat we het met ze allen konden mee maken.
Zaterdag 16-09-2023
05.15 uur ging de wekker. Op het programma stond een rondrit door de omgeving. De eerste stop was bij het Canadese begraafplaats in Groesbeek met daarnaast de dropzone. Robert Braam gaf een korte lezing. De tweede stop was bij een bos waar de Waco glider staat daar hebben we een zeer interessante lezing gehad. De rondrit vervolgde, door een prachtige omgeving, naar Mook. In Mook kregen wij een verhaal te horen over de Slag om Mook en hebben wij het museum stichting Remember september 1944 bezocht. Dit museum is zeker een aanrader en is op afspraak te bezichtigen. De laatste stop was natuurlijk in NIJMEGEN daar kregen we de laatste lezing van Robert en gingen daarna weer terug naar het kamp. Bij terugkomst op het kamp gingen de renectors zich voor bereiden op de eerste battle voor de grote finale van de Waalcrossing. De oversteek was in de geul naast de Waal. Na de battle namen veel mensen een kijkje in het kampement. Dit leverde bijzondere gesprekken en hoorde wij indrukwekkende verhalen van bewoners uit Nijmegen die de oorlog als kind hadden meegemaakt.
Zondag 17-09-2023
Dit was de dag van de grote Waalcrossing battle. De Waalcrossing ging rond 14.00 van start en ze moesten dus de WAAL oversteken met de bootjes zoals in september 1944. Het was een zeer grote spektakel. Honderden bezoekers waren toeschouwer van de oversteek en vervolgens de battle. Door de harde stroming moest men wel er flink aan trekken met roeispanen om de overkant te bereiken. Die oversteek is ter herinnering aan de soldaten die dit hebben moeten doen om ons de vrijheid te kunnen geven. Daarom moet dit altijd blijven herinnert worden en doorgegeven worden aan de generatie na ons. Na de battle kon de bezoeker een kijkje nemen in het kampement. Het was een zeer indrukwekkend en een zeer mooie evenement de WAALCROSSING!
Waalcrossing vanuit Duits kamp
Verslag en foto's André
In september is het 79 jaar geleden dat de 82 ste Airborne divisie de Waal overstaken in Nijmegen. Deze gebeurtenis was een onderdeel van de grote luchtlanding operatie genaamd Market Garden. De helden van deze evenement waren natuurlijk de re-enactors die de 82 ste Airborne divise uitbeelden samen met de soldaten van het echte 82 ste Airborne maar er was ook een vijand nodig. Dit verslag is vanuit het oogpunt van Duits re-enactment geschreven. Er waren verschillende re-enactment groepen die Duits uitbeelden aanwezig:
HRVN, werkgroep Landesschützen
LHG, werkgroep Frontkaempfer
Etor40-45, werkgroep Die Volksgrenadiere
Panzerjägerabteilung 228 (uit Duitsland)
De samenwerking tussen de verschillende groepen verliep zeer goed. In de ochtenden en avonden iedereen op appél staan met alleen je koppelriem met bajonet om. Je kreeg te horen wat het scenario was en de dag indeling. Sommige deelnemers moesten op het kampement blijven voor wapen demonstratie en static display doeleinden. Er was veel interactie tussen het publiek en de re-enactors over het gehele weekend. Er was een strenge tijdlijn waar iedereen zich aan moest houden. Zelf ben ik op vrijdagochtend naar Nijmegen gereisd, sommige re-enactors waren er al op donderdag gearriveerd om hun tent op te zetten.
Vrijdagochtend was er een educatieve programma voor lokale scholen in totaal waren er meer dan 150 schoolkinderen langs geweest. En in de middag was het kampement open voor het publiek. Zaterdagochtend naast de rondritten met Amerikaanse voertuigen was er ook een speciale programma voor de Duiters; een Tactical door Nijmegen heen en flyers met programma boekjes uitdelen. De mensen waren nieuwsgierig met wat we deden en wat we uitbeelden en we hebben met de mensen gepraat en flyers uitgedeeld maar geen negatieve reacties gehad. In de middag was er een oefen battle. Het was zeer warm die dag en in je wollen uniform met uitrusting een mock battle te houden en viel vies tegen. Na de battle hebben verschillende re- enactors de verkoeling opgezocht in de Waal rivier.
Zondagochtend had het geregend en de temperatuur iets gezakt zodat het wat meer aangenamer was om te re-enacten dan de bloedhete dag daarvoor. Na het ontbijt en appél zochten ze nog vrijwilligers voor Kitchen Duty, het helpen met afwassen en heb mij daar voor aangeboden. Eerst de grote afwas tonnen schoonmaken voor de nieuwe afwas. Zwaar maar leuk werk. In de middag op appél na de instructies marcheren naar de battle locatie en daar te plekke stellingen graven. Er was Pyrotechniek met explosies en rook effecten en barste de mock battle los. Deze battle verliep beter dan de oefen battle op zaterdag. De lat van authenticiteit lag hoog, het was bijna een 24/7 Living History niveau: geen plastic in zicht in je tent of je hield je tent gesloten als het kampement open was voor het publiek. Het was ook “verboden” om met je “Handy” (smartphone) bezig te zijn omdat er 3 kriegsberichters aanwezig waren voor de “propaganda”. Er waren 2 re-enactors met authentieke fotocamera’s en 1 met een moderne fotocamera. Complimenten naar de organisatie toe, het eten en drinkwater over de gehele weekend was goed geregeld. Ook al had ik zelf eten en drinken meegenomen naar Nijmegen, het was eigenlijk helemaal niet nodig geweest om volledig zelfvoorzienend te zijn. Volgend jaar word het nog groter aangepakt en is er nog meer ruimte voor Duits re-enactment. Zelf kijk ik nu al uit naar 2024.
Evenementen Son & Breugel 2023
Verslag en foto 's van onze war corspondent Jola.
Vrijdagochtend was het al vroeg dag. 8.00u waren Roy, Frank en Jola ter plaatse in Son, voor het jaarlijks terugkerend evenement Son en Breugel Market Garden . Met vereende krachten werd binnen 2 uur zowel het display van Frank als de Command tent opgezet, zodat er geslapen kon worden. Nadat Thomas zich ook aan het gezelschap had toegevoegd, was het gezelschap compleet. Vrijdag was een relatief rustige dag. Mondjesmaat kwamen enkele bezoekers naar het zeer fraai opgezette kampement. Hoogtepunt van deze dag, was toch wel de komst van een groep van het nabijgelegen verzorgingshuis. Stuk voor stuk mensen met verhalen uit 1e hand die allemaal zelf de oorlog nog hebben meegemaakt. Met de mooiste verhalen en vol aandacht hebben de heren hun ruim een half uur volledige aandacht gegeven. 'S avonds zorgden de Kitchen Boys voor een voortreffelijke avondmaaltijd. Na zonsondergang was het nog lang onrustig in Son, want er was n Missie. Om 0.00u uur was het echter volledig rustig op het Kampement, op een enkel gesnurk hier en daar na. 😉
Zaterdag om klokslag 7u werden we ruw gewekt door de reveille. Nadat het officiële gedeelte had plaatsgevonden, de vlag weer in de mast hing en de meeting tussen de POK's afgerond was, zorgden de Kitchen Boys voor de innerlijke mens. Een zeer uitgebreid ontbijt stond voor ons allen klaar. Er waren vandaag diverse rondritten met de vele variaties aan voertuigen, wapen demonstraties en daarnaast wisten vele bezoekers ons Kampement en het daarbij behorende bevrijdingsfeest te vinden. Veteranen gaven toespraken, en sloten gezellig aan voor de lunch. Frank voorzag het publiek van de nodige info over zijn prachtige display, Jola nam de taak van war- correspondent voor haar rekening en Roy zorgde voor de lijntjes met HQ. De samenwerking was goed, en contacten voor de toekomst werden gelegt. De dag werd volgens traditie ook weer afgesloten met het neerlaten van de vlag. Wederom lieten de Kitchen Boys ons weer smullen van een voortreffelijke avondmaal. Daarna werd er onder het genot van een drankje een gezellige avond van gemaakt, met een potje Rugby hier en daar, een potje kaarten of simpelweg gezamenlijk rondom een knisperend haardvuur na kletsen.
Le chateau d'Heeswijk Libere 2023 editie 4
Met verschillende groepen vanuit Nederland, België en Frankrijk hebben we weer een mooi evenement weggezet op kasteel Heeswijk Dinther i.s.m. Luc Eeckhout en vrijwilligers. Traditiegetrouw is het vrijdag opbouwen van het kamp op de oude moestuin van het kasteel en er waren meer deelnemers dan voorgaande jaren. Het weer had vrijdag helaas andere plannen, het was nat en stormachtig maar zaterdag en zondag was gelukkig prachtig weer. Met verschillende demonstraties vanuit de deelnemers hadden de grote hoeveelheid bezoekers genoeg om te zien en mee te maken op en rond het kasteel. met een mock battle, demonstratie van de Rode lansiers te paard en bezoek aan het evenement door de VIP's te weten de barones van het kasteel en de burgemeester. Het was in ieder geval een noemenswaardig evenement met veel hoogtepunten. Onderstaande foto's zijn gemaakt door Maria Nuijnen
History Days Hombourg
Leden van onze vereniging, U.S. War Photographers and Correspondents zijn in het weekend van 5/6 augustus aanwezig geweest bij History Days in Hombourg (B). Op dit oude station waren er open dagen. Samen met Hell on Wheels en WACs on Wheels hebben zij een display opgebouwd. De vijf leden hadden toegang tot een oude treinwagon en hadden deze ingericht.
De zaterdag werd druk bezocht door het publiek en namen deze een kijkje in “onze” wagon. Voor ons als groep konden wij mooie foto’s maken van onze uitbeelding. Ook brachten wij een bezoek aan Henri Chapelle Cemetery. Op deze Amerikaanse begraafplaats rusten 7987 soldaten.
Op zondag was het weer helaas slecht. Veel regen viel er in de nacht al en dat duurde bijna de hele dag. De groep heeft zijn uitrusting om gedaan en zijn naar een oude, vervallen kerkje gereden om daar foto’s te maken. Door het slechte weer werd besloten het kampement eerder op te breken.
Dit was de eerste keer dat de huidige eigenaar een evenement organiseerde. Voor 2024 is het de bedoeling om hier ook weer een evenement te plannen. De locatie en omgeving is prachtig en zeker geschikt om een mooi evenement neer te zetten.
Veteranendag Kerkrade
Op 9 juli was in Kerkrade de jaarlijkse Veteranendag. Op deze dag was één van onze Duitse groepen present om ook deze zijde van de oorlog te doen herleven. De organisatie vind dat ook Duits WO2 erbij hoort. De burgemeester wist ook niet dat Duits re-enactment bestond en wat de bedoeling hiervan is. De organisator heeft dit uitgelegd en verteld wat de meerwaarde is om ook aanwezig te zijn tijdens de evenementen,
Bevrijdingsfestival Brielle
Van 4 mei t/m 7 mei zijn diverse groepen aanwezig geweest tijdens Bevrijdingsfestival Brielle.
Een groot aantal re-enactors en voertuigen waren die dagen te zien in het oude vestingdorpje.
Het Amerikaanse kamp was goed ingericht met diverse tenten en uitbeeldingen. Deze trokken dan ook veel bezoekers en konden wij de bezoekers vertellen wat wij uitbeelden. Naast het officiële programma was er ook ruimte om op eigen initiatief op pad te gaan. Op zaterdag was er een mooie rondrit door de omgeving. Onze U.S. Fotografen hebben de dagen in een mooi fotoverslag vastgelegd. Deze zijn te bekijken via Fotoserie 1 en Fotoserie 2
Nederlandse film Grenzeloos Verraad 30 maart in de bioscoop
In deze film spelen leden van onze vereniging mee. Dutch FilmWorks heeft de trailer gereleased van de oorlogsfilm Grenzeloos Verraad. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Noordoost-Nederland in de periode die voorafgaat aan Operatie Amherst; een luchtlandingsactie in april 1945 in heel Drenthe met als doel de bevrijding van de stad Groningen. De film gaat op 27 maart groots in premiere in het Atlas Theater in Emmen en is vanaf 30 maart te zien in de bioscopen.
Over de film
De Duits-Nederlandse officier Ludwig Mengelberg, in het Duitse leger luisterend naar de bijnaam 'Der Fliegende Holländer', heeft steeds grotere moeite met de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Na een persoonlijk drama wordt hij overgeplaatst naar Nederland en neemt hij het drastische besluit om in Drenthe te helpen bij het verbergen van onderduikers. Daarmee pleegt hij natuurlijk hoogverraad bij zijn eigen manschappen. Wanneer de SS wantrouwen krijgt en het verzet oprukt, zet Mengelberg niet alleen zijn eigen leven op het spel, maar ook dat van de mensen die hij probeert te helpen.
De opnames van het Grenzeloos Verraad startten in december 2019 en werden vorig jaar met behulp van regisseur Dennis Bots (Storm Letters van Vuur, Oorlogsgeheimen) volbracht. Het is een project van ZOD Film (Zuidoost Drenthe Film) in samenwerking met CFX Studios; een groep jonge filmmakers uit de regio Drenthe, Van der Glas Producties en On Air Media.De regie is in handen van Thomas Nauw naar een scenario van Peter Nillesen en Rob Camies. Peter Nillesen, die het verhaal bedacht, speelt tevens de rol van Ludwig Mengelberg. De productie is in handen van Rob Camies en Manon Huizing voor ZOD Film en Anton van de Koppel voor On Air Media.
Evenement Le Chateau d’Heeswijk Libere 2022, 2-3-4 september 2022
Op 2 tot en met 4 september jl. werd de vijfde editie van Le Chateau d’Heeswijk Libere,
gehouden bij en in het prachtige kasteel Heeswijk-Dinther. De organisatoren hadden alles weer
op de rit gezet en vanaf de donderdag verwelkomden wij al de eerste gasten die hun tenten
gingen opzetten in de Moestuin, ofwel het weiland bij het kasteel. In totaal waren er zo rond de
200 deelnemers, zowel burgergroepen, als militaire groepen en was de verdeling Franse troepen
en geallieerde troepen mooi gelijk. Ook waren er een aantal kraampjes waar producten uit de
Napoleontische tijd werden verkocht. Een prachtig gezelschap tijdens prachtig weer.
Langzamerhand werd het hele weiland omgetoverd naar een waar en echt napoleontisch
kampement. Musketten stonden ingehaakt als een piramide en er waren ook diverse kanonnen
aanwezig. Voor het aanwezige publiek een schitterend gezicht.
Zowel de zaterdagochtend als de zondagochtend, stond in het teken van allereerst de captains
meeting. Daar werd de battle van die dag doorgenomen en bespraken we met de verschillende
captains de bewegingen van de troepen en de stukken waarna we samen het terrein gingen
verkennen. Daarna gingen de troepen zich opstellen voor het defilé in de kasteeltuin. Ook dit jaar had de kasteelheer, de heer Luc Eekhout gezorgd voor 2 VIPS die het defilé samen met hem zou gaan afnemen. Op zaterdag de wethouder van Cultuur, Toerisme en erfgoed van Den Bosch, mw.
Marianne van der Sloot, en op zondag de heer Piet van Schijndel, voorzitter van de Raad van
Toezicht van Kasteel Heeswijk.en grote eer!
Na het defilé marcheerden de troepen uit het kasteel om zich op te stellen voor de battle. Toen de troepen hun posities hadden ingenomen werd het kruit ontstoken. Onder het ontzag van het
aanwezige publiek vuurden de kanonnen en de vele musketten. Af en toe werd het hele veld
gevuld door kruit mist. Een prachtig gezicht. Schermutselingen, optrekken geallieerde troepen en
terugtrekkende Franse troepen die zich snel gingen verschuilen in het kasteel. Op zaterdag
bleven de geallieerde troepen voor de kasteeldeur staan. Dezelfde battle werd ook zondag
gehouden en toen stootte de troepen door tot in het kasteel! Zelfs naar het Hoog Kasteel en werd er fel gevochten om de verbindingsbrug.
Wat we ook elke editie doen op de zaterdagmiddag, en dat deden ze in die tijd ook, was een
officiële uitnodiging naar het kader van de deelnemende troepen om in de Ridderzaal een drankje te komen nuttigen. De kasteelheer hield een toespraak en onder het genot van een Frans wijntje gingen we socialiseren. Daarna was het bivakterrein nog lang open voor publiek. De re-enactors lieten hun uitrustingen zien en stonden iedereen te woord die vragen had.
De zaterdagavond stond in het teken van een gezellig samenzijn bij het kampvuur waar menig
verhalen en ervaringen met elkaar werden gedeeld.
Het programma zondag was eigenlijk identiek aan die van zaterdag. Maar er was meer publiek en
de battle duurde langer. Wat ook een mooie geste was van de kasteelheer; in de middag na de
battle had hij iedere deelnemer uitgenodigd om een drankje te komen drinken bij de bierkraam.
Daar werd gretig gebruik van gemaakt en werden de organisatoren en de kasteelheer door de
deelnemers onder leiding van Ron van Deijk, de grote organisator van het jaarlijkse MEGA
evenement Waterloo, bedankt voor het fantastische gelopen en georganiseerd evenement Le
Chateau d’Heeswijk Libere en driemaal gecheerd!
Historisch Festival Doorn
Op 9 en 10 juni was weer het Historisch Festival bij Huis Doorn. Onze Flugwache groep waren deze dagen ook aanwezig met hun uitbeelding. De heren hadden groots uitgepakt en zo kon de bezoeker een goed idee krijgen wat de Flugwache deed tijdens de tweede Wereld Oorlog. Het festival is een reis door 2500 jaar geschiedenis. Vanaf de oertijd tot aan het heden was vertegenwoordigd. Het festival werd door 6500 bezoekers bezocht.
Bevrijdingsfestival Brielle
Van 4 tot en met 8 mei werd het bevrijdingseest Brielle gehouden. Namens onze vereniging waren meerdere groepen hierbij aanwezig. Door de goede organisatie en het mooie weer kunnen wij terugkijken op een mooi en drukbezocht evenement.
Naast de officiële momenten waaronder Dodenherdenking en de onthulling van het monument was het druk programma met o.a. een rondrit door Brielle en een grote rondrit langs Voorne - Putten. De rondritten trokken veel bekijks langs de route. Tevens hebben de groepen in Brielle foto’s gemaakt met onze fotografen Menno & Ilya.
Fotoshoot
Zaterdag 23 April zijn de Duitse groepen Luftteufels en Flugwache op uitnodiging bij het Wehrmacht huisje in Someren geweest. Om het museum te promoten en voor de groepen een mooie setting bij het opgeknapte zoeklicht en Wehrmacht huisje. Onder begeleiding van fotograaf Marcel Bahnen hebben ze zo veel mogelijk scènes in beeld gebracht. Het eind resultaat moet nog wel eventjes op zich doen wachten maar hierbij al een kleine impressie.